Jakies opłotki umieszczone ponad czasem

Anna Lisiecka – Wakacje 1939

W roku 1939, w pięknym tekście dedykowanym Irenie Lorentowicz Kuncewiczowa wspomina zaś, że gdy w 1928 roku ta świetna scenografka i malarka prowadziła ją na działkę Reginy Białowiejskiej, która potem Kuncewiczowie odkupili, szło się opłatkami, raz po raz wchodząc na czyjeś podwórko: Kiedy po raz pierwszy prowadziła mnie przez Kazimierz […]

Barszczewska, której nikt już nie pamięta

Anna Lisiecka – Wakacje 1939

Na plaży basenu w Domu Zdrojowym spotkałem księżniczkę ekranów polskich – Elżbietę Barszczewską. Opalona >>na brąz<< twarz, ciemne okulary i kształtna sylwetka. – Witam Panią na ziemi polskiej, bowiem słyszałem, że spędziła pani swój urlop poza granicami naszego kraju. – Owszem, urządziłam sobie wspaniałą wycieczkę wzdłuż brzegów Europy i nawet […]

Wakacje 1939 - Dziewiętnastka państwa Słowińskich

Anna Lisiecka – Wakacje 1939

Powiedzmy, że ojciec Adama – Jan Słowiński, przyjechał do zakopanego jako kucharz. Listy polecające z wielu majątków ziemskich wschodniej Małopolski oraz praca w Zakopanem sprawiły, że stał się restauratorem, u którego wypadało bywać. Na początku była miłość . Gdy Jan miał 28 lat, pewnego wiosennego dnia spotkał dziewczynę z bukietem […]

Tośka może się nie zgodzić.

Jakub Małecki – Rdza

Po pogrzebie Józka Tośka stanęła w sieni i spojrzała na siebie w lustrze: zmarszczki wokół oczu, smugi siwych włosów, sflaczała szyja. Wszystko jakby obce jakby nie jej, ale głos w głowie mocny, dźwięczny, tak, teraz to ty jesteś w rodzinie najstarsza, nikogo już między tobą a zmarłymi nie ma.” JAKUB […]

Biblioteczka - moja domowa

Jakub Małecki – Rdza

Ona pisała o wszystkim, co się wokół niej działo, oraz o wszystkim , co się nie działo ogóle. I właśnie wtedy, opowiadając to, co się nigdy nie zdarzyło i nigdy nie zdarzy, czuła się, jakby stała przed kartką naga i jakby ktoś patrzył na nią przez wąskie, ciemne szczeliny w […]

Jakub Małecki - Eliza z trzech cytatów

Jakub Małecki – Rdza

Eliza, Eliza, Eliza. Jakby to małe ciało zasysało w siebie wszystko z czego wcześniej składały się kolejne dni i noce. Płakało, jadło, spało. Wyciągało do Tośki ręce, piło z niej, wtulało się w nią jak zwierzątko. Tośka odeszła z piekarni i zajęła się tylko tym ciepłym, czującym, żywym czymś, w […]