“Weszli do jasno oświetlonego, niewielkiego pomieszczenia (mniej więcej dwa na dwa metry), które było zupełnie puste. Ściany, sufit, a nawet podłoga były pomalowane na biało i tak czyste, że Buła i Paciorek poczuli się cokolwiek nieswojo. Na szczęście na drzwiach (tych przez które weszli) zobaczyli napis Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo […]
Niedaleko Dla wielu czas się zatrzymał 6 kwietnia 1769 r. gdzieś na polach pomiędzy Rogami, Miejscem (dziś: Miejscem Piastowym) i Iwoniczem. Pola są tutaj nadal. Coraz bliżej mogiły podchodzą domy ludzi, co jeszcze z krwi i kości wędrują po tym świecie – przeznaczonym do upadku. Dla nich życie ludzkie tu […]
“Vatanen rozmawiał z zającem na głos, a ten słuchał wiernie, nic nie rozumiejąc. Vatanen poprawiał szczapy w ognisku przed szałasem, przyglądał się nadchodzącej zimie i spał czujnym snem dzikiego zwierzęcia. Tylko jedna plaga dręczyła Vatanena w tej bagnistej i mokrej od śniegu puszczy od pierwszych dni. Ledwo rozbił swój skromny […]
Ropa naftowa Szybka burza mózgów. Co się komu z ropą naftową najbardziej kojarzy? Nie mam na myśli ceny paliw, chociaż dla potomnych nadmienię, że benzyna przy ostatnim tankowaniu, kosztowała mnie 6,99 za litr i zapewne nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. Wracając jednak do ropy, o której chcę wam dzisiaj troszkę […]
Urodziny godziny – 23:23 To w sam raz na szybki wpis o literaturze dziecięcej. Wreszcie udało mi się poukładać jakoś swoje chaotyczne dni. Uporządkować, ciągle zszokowaną przyjściem na świat nieplanowanej czwartej córki, głowę. No trochę mi zeszło – rok ponad. Wstyd się przyznać ale dopiero wróciliśmy do porządnego codziennego wieczornego […]
Smucę Dzisiaj się smucę z powodu swoich niedostatków. Życie, tak często okazuje się zupełnie inne, niż mogłoby nam się wydawać. Zupełnie bowiem inaczej odbija się w oczach ludzi, a to, co my widzimy i robimy, jest tak po prostu, po ludzku zjebane. Przepraszam za ten wulgaryzm, to jednak dobre słowo […]
– No, my chyba też ruszymy znowu w trasę – powiedział do zająca, który siedział u jego stóp. I wyjechali z Rovaniemi. Była już druga połowa sierpnia i spadł pierwszy śnieg, który zaraz jednak stopniał.“ ARTO PAASILINNA – ROK ZAJĄCA Znowu spóźnione, bo zima chyba już od nas powoli ucieka, […]
Puchu – człowiek, który był już koparką Piątkowe układanie do snu – Mamo, ja nie chcę być już Puchem – oznajmia ze łzami w oczach. – Nie płacz kochanie. To, czym chcesz być? – Dinozaurem! Sobotnie rozmowy przy śniadaniu – Mamo, ja nie chcę być już Dinozaurem. – Naprawdę? Czym […]
Tak się cieszyłam Tak strasznie się cieszyłam na tego Stachurę, tak strasznie bardzo. Liczyłam, że ukołysze mnie troszkę, podleczy moje skołatane czwartą ciążą ciało. Liczyłam na holistyczne lekarstwo duszy, które otuli i ogrzeje. Klasycznie, rozpędzona rzeczywistość uderzyła we mnie – babach – pozostał niesmak i smutek. Taki głowie brzmiący echem […]
Puchu Ręce – Nie mogę posprzątać… mam za duże ręce. Przypomnę tylko, że Puchu ma dopiero lub aż dwa i pół roku. Być może ma też, jak to ujął jeden z bohaterów kreskówki Chowder, zbyt duże paluchy do kalkulatora, przez co potrafi liczyć tylko do dwóch, ale to tylko być […]
